Als ik had geweten wat ik nu weet over de uitstoot van Tata Steel en welke overlast ik daadwerkelijk zou hebben van de fabriek, dan was ik hier niet komen wonen.
David versus Goliath
Inmiddels zitten we op het punt dat het een soort David en Goliath-verhaal aan het worden is, waarbij de bewoners continu het onderspit delven. Alle overlast die we hebben van de stank, het geluid en de zwarte stof meld ik wel. Maar veel verder dan een wasbon krijgen, komen we eigenlijk op dit moment nog niet.
En heel eerlijk, daar gaat het inmiddels niet meer om. Niet echt. Die overlast is storend. Maar waar het om gaat is dat Tata Steel ervoor zorgt dat we in een ongezonde leefomgeving zitten. Ruim twee jaar weten we dit officieel. Sinds de komst van het RIVM-rapport. Maar wat is er sindsdien gebeurd? Bar weinig.
Ruim twee jaar weten we nu officieel hoe ongezond onze leefomgeving is. Toch is er sindsdien bar weinig gebeurd.
Tata Steel hoeft niet weg, maar moet wél verduurzamen
Ik maak me ernstige zorgen over de staat van de fabriek. Veel onderdelen – zeker van de kooksfabriek – zijn verouderd. Bij vergelijkbare fabrieken in andere landen zijn die al lang afgebroken. Omdat ze té vervuilend zijn. De houding van het Zweedse concern SSAB, dat Tata Steel vanwege hun eigen verduurzamingsdoelstellingen niet eens kón overnemen, zegt al genoeg.
Wil ik dan dat de hele fabriek verdwijnt? Nee, het zou naïef zijn om dat te verlangen van een bedrijf dat al zo lang bestaat. Maar wat je wél mag verwachten in een land als Nederland is dat een fabriek meegaat met z’n tijd en verduurzaamt. En als dat – in het uiterste geval – niet gebeurt dat we een overheid hebben die hierbij helpt stimuleren en reguleren. Niks van dit alles wordt nu écht gedaan. En dat, dat is heel confronterend om mee te maken, kan ik je vertellen.
Stop die arrogante houding van Tata Steel en de overheid
Het maakt dat de dingen die me stoorden (de misselijkmakende stank en het lawaai, om maar twee dingen te noemen) me nu nog meer dwars zitten. Om de simpele reden dat er niks gedaan wordt met de kennis die inmiddels voorhanden is. In de wetenschap dat de gezondheid van onze kinderen in gevaar is. De hele houding van Tata Steel en de overheid getuigt van een bepaalde arrogantie. Onder het mom van ‘het is inherent aan industrie en levert werkgelegenheid op’ zijn situaties als deze opeens geoorloofd in ons land?
Compleet gevoel van machteloosheid
Ik vergelijk onze situatie weleens met Groningen. Ik heb daar een tijd gestudeerd, maar nu pas begrijp ik wat zij doormaken. Onder hetzelfde ‘motto’ hebben ze daar al jaren te maken met een overheid die alles behalve daadkrachtig is. En het bizarre aan dit alles is dat je als omstander haast geen beeld kunt krijgen van hoe dit voelt. Totdat het je overkomt. Je kunt je er anders geen voorstelling van maken. Soms vraag ik me af: ‘Wat moet er gebeuren voordat actie in deze regio wordt ondernomen?’ Als er niet daadwerkelijk doden vallen of bewezen kan worden dat Kooks mensen ziek maakt, zal er niks gebeuren. En die gedachte, geeft me een compleet machteloos gevoel.”